Er zijn weinig landen met zoveel verschillende speciale scholen voor kinderen met ‘speciale needs’, als in Nederland. Die voorzieningen zijn ontstaan om kinderen, die meer ondersteuning nodig hebben, zo goed mogelijk te begeleiden door mensen die daar speciaal voor zijn toegerust, vaak in een mooie omgeving. De vraag is of dat ook werkelijk goed is. De andere kant is namelijk dat die kinderen niet naar de school in hun eigen dorp of wijk gaan. Toen ik 6 jaar was en naar de lagere school ging, stonden op de hoek bij de kerk, kinderen op een busje te wachten die hen naar Amersfoort bracht, naar een speciale school. Ik herinner mij nog goed dat ik dat heel zielig vond. Ik dacht: “als ik juf ben, zal ik er voor zorgen dat dat niet meer gebeurt”.
Ik werd juf, maar na mijn 40 jaar in het onderwijs is de situatie niet wezenlijk veranderd. Hoe denken anderen daarover?
Hier spreekt Peter de Vries, docent op het seminarium van orthopedagogiek en auteur van verschillende boeken over handelingsgericht werken.
Hoi lief,
Het ziet er heel mooi en boeiend uit. Heel veel succes en plezier daar. Goede reis.
Groetjes Bob
Goeie reis Bea en veel succes!
Hallo Bea,
Wat een interessante reis! Ik ben heel benieuwd naar jouw bevindingen. Passend onderwijs in het basisonderwijs vind ik dubieus. Ik snap dat kinderen zoveel mogelijk in hun eigen omgeving les moeten krijgen, maar gezien de grote klassen en de vele leerlingen met moeilijkheden is het voor leerkrachten bijna niet te doen om deze leerlingen de aandacht te geven die zij verdienen. Plus dat zij er ook nog niet voldoende voor zijn opgeleid.
Daarnaast is het vervolgonderwijs dan een volgend probleem. Ik zie bijvoorbeeld in het mbo ook steeds meer leerlingen met het vroegere rugzakje en die kunnen zich over het algemeen niet handhaven, omdat zij binnen het mbo niet de hulp krijgen die zij nodig hebben. Docenten zijn hier niet op voorbereid en laten leerlingen zwemmen.
Dus ik ben heel benieuwd hoe het in Canada gaat. Ik volg je. Veel succes!!