Passend onderwijs en inclusief onderwijs… wat is nu eigenlijk het verschil? Voor mij gaat inclusief onderwijs een stap verder dan passend onderwijs. Op dit moment hebben we het in Nederland over ‘passend onderwijs’. In Canada is in 1984 ‘inclusief onderwijs’ ingevoerd, radicaal, zonder tussenstappen.
In een van mijn eerste blogs vraagt Kalinka naar voorbeelden die zij kan gebruiken om aan alle verschillende onderwijsbehoeften te voldoen in haar groep. Ik krijg de kans om bij Sherri Lankinen in de groep te kijken op de ‘Whitefish Valley’, dat is precies waar ik voor kom!
Sherri’s tips zijn vaak heel eenvoudig en alle kinderen profiteren er van:
Voor Sherri is inclusie normaal; als er iets nodig is zoek je naar een oplossing. Een goed voorbeeld vind ik de geluiddempers onder de stoelpoten, zodat haar leerling met gehoorproblemen niet te veel last heeft van het geschuif over de vloer. Toen ik haar daar voor complementeerde haalde ze haar schouders op en zei: ‘ik verplaats me in de kinderen en hun vragen of zorgen, dan komen de oplossingen vanzelf’.
Ik wilde met een ‘open mind’ kijken naar hoe de leerkrachten vorm geven aan de opdracht om inclusief te werken. Ik kom mooie dingen tegen, ook in Canada gaat het de ene leerkracht gemakkelijker af dan de andere. Hoewel het van bovenaf is opgelegd lijkt iedereen achter inclusief onderwijs te staan, dat is een van de redenen waarom het werkt.
Wat een leuke bezoeken leg je af! Heel inspirerend.