Het Early Childhood Intervention Program bestaat al 33 jaar en wordt gesubsidieerd door de regering; de landelijke regering betaalt voor first nation kinderen, de provincie de andere kinderen. Audra werkt voor hen beide als ‘consultant Northeast early childhood intervention Program’. Ze werkt in een team dat gezinnen met ‘special needs’ ondersteunt.
De gezinnen zijn vaak tijdig in beeld omdat de kinderen al vanaf jonge leeftijd opvallen of zijn gediagnosticeerd vanuit het medische circuit. Niet alleen de kinderen krijgen ondersteuning maar ook het gezin en andere betrokkenen, men gaat uit van het hele systeem rondom een kind. Audra verzorgt een deel van de ondersteuning en coördineert andere professionals die ook bij het gezin betrokken zijn. Ze noemt als voorbeeld de ergotherapeut (occupational therapist) die het kind ‘live skills’ aanleert. Het gaat om kinderen van 0 tot 6 jaar. Audra komt bij hen thuis. Ze gaat ook naar de reservaten, meestal met een paar van haar collega’s. Ze hebben daar een praktijkruimte en de gezinnen (of een deel er van) komen bij hen.
In Saskatchewan gaan de kinderen op hun vijfde naar ‘kindergarten’, de kleuterafdeling van de school. Er is echter een uitzondering voor kinderen met ‘special needs’, zij mogen soms al op driejarige leeftijd naar school als dat beter is voor hun ontwikkeling. Ze komen dan in een kleine groep met veel ondersteuning. Audra verzorgt ook de overgang van thuis naar school, uiteraard in overleg met ouders. Afstemming met alle betrokkenen is van groot belang. Hierbij is de relatie tussen en het vertrouwen in de andere partijen een voorwaarde. Dat blijft het hele proces een aandachtspunt, Audra besteedt daar in het begin van de interventie heel veel tijd aan. Zonder dát bereik je niets, zegt ze. Over het algemeen krijgt een kind dat zij begeleid heeft een Educational Assisten (‘EA’) op school. Die neemt Audra’s werk op school over en blijft meestal een paar jaar betrokken.
Dit programma doet mij denken aan het gezegde:
Nederlands
English