Er zijn weinig landen met zoveel verschillende speciale scholen voor kinderen met ‘speciale needs’, als in Nederland. Die voorzieningen zijn ontstaan om kinderen, die meer ondersteuning nodig hebben, zo goed mogelijk te begeleiden door mensen die daar speciaal voor zijn toegerust, vaak in een mooie omgeving. De vraag is of dat ook werkelijk goed is. De andere kant is namelijk dat die kinderen niet naar de school in hun eigen dorp of wijk gaan. Toen ik 6 jaar was en naar de lagere school ging, stonden op de hoek bij de kerk, kinderen op een busje te wachten die hen naar Amersfoort bracht, naar een speciale school. Ik herinner mij nog goed dat ik dat heel zielig vond. Ik dacht: “als ik juf ben, zal ik er voor zorgen dat dat niet meer gebeurt”.
Ik werd juf, maar na mijn 40 jaar in het onderwijs is de situatie niet wezenlijk veranderd. Hoe denken anderen daarover?
Hier spreekt Peter de Vries, docent op het seminarium van orthopedagogiek en auteur van verschillende boeken over handelingsgericht werken.
Nederlands
English